رخشنده اعتصامی معروف به پروین اعتصامی سال۱۲۸۵ هجری شمسی در تبریز متولد شد.
ادبیان و فرزانگان او را به عنوان مشهورترین زن شاعر پارسی میشناسند، وبه پاس زحمات فراوان پروین اعتصامی در زمینه شعر معاصر ایران و سبک شعر مناظرهای، 25 اسفندماه را روز بزرگداشت این شاعر نامدار ایرانی برگزیدهاند.
وی ادبیات را در کنار پدرش و از استادانی چون دهخدا و ملک الشعرای بهار آموخت. و بخاطر علاقهی شدیدش به شعر و ادبیات توانست در کودکی بدرخشد. اولین شعرهای پروین اعتصامی در هفت سالگی بوده است و برخی از زیباترین شعرهایش مربوط به دوران نوجوانی (یازده تا چهارده سالگی) او هستند. از معروفترین شعرهایی که او در این سنین سروده است میتوان به شعرهای گوهر و سنگ، ای مرغک، اشک یتیم، کودک آرزومند، صاعقه ما ستم اغنیاست، سعی و عمل و اندوه فقر را نام برد. درون مایه اشعار پروین اعتصامی بیشتر غنیمت داشتن وقت و فرصت ها، نصیحت های اخلاقی، انتقاد از ظلم و ستم به مظلومان و ضعیفان و ناپایداری دنیاست.
روزی گذشت پادشهی از گذرگهی فریاد شوق بر سر هر کوی و بام خاست
پرسید زان میانه یکی کودک یتیم کاین تابناک چیست که بر تاج پادشاست
آن یک جواب داد چه دانیم ما که چیست پیداست آنقدر که متاعی گرانبهاست
نزدیک رفت پیرزنی کوژپشت و گفت این اشک دیده من و خون دل شماست
ما را به رخت و چوب شبانی فریفته است این گرگ سالهاست که با گله آشناست
آن پارسا که ده خرد و ملک، رهزن است آن پادشا که مال رعیت خورد گداست
بر قطره سرشک یتیمان نظاره کن تا بنگری که روشنی گوهر از کجاست
پروین، به کجروان سخن از راستی چه سود کو آنچنان کسی که نرنجد ز حرف راست
از پروین اعتصامی دیوان شعری به یادگار مانده که شامل ۲۴۸قطعه شعر میباشد که از آن میان ۶۵قطعه به صورت مناظره است. شعرهای پروین، تعلیمی و اخلاقی است. در دیوان پروین بیش از هفتاد مناظره آمده است. که این مناظرهها شامل گفتگوی انسانها و جانوران و گیاهان و اشیا با هم میشود.
سرانجام پروین در ۱۵فروردین۱۳۲۰ در سن ۳۵سالگی بر اثر ابتلا به بیماری حصبه درگذشت و در حرم حضرت فاطمه معصومه در قم به خاک سپرده شد.
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص، قومیت ها، عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور و آموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد.
لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.